|
|
|
μουσική: Δημήτρης Μαυράκης στίχοι: Παραδοσιακοί Ένα Σαββάτο βράδυ, μια Κυριακή πρωί, πήγα να σεργιανίσω, μες στην Εβραϊκή. Βλέπω μια ΄βριοπούλα κι ελουζότανε με διαμαντένιο χτένι εχτενιζότανε και μ΄ ασημένιο τάσι έχυνε το νερό, τίλως να της μιλήσω και πως να της το πω; Χωρίς να της μιλήσω, δίχως να τις το πω, γυρίζει και μου λεει «Καλώς τον π΄ αγαπώ». «Έρχεσαι ΄βραιοπούλα να γίνεις Χριστιανή; Να λούζεσαι Σαββάτο, ν΄ αλλάζεις Κυριακή και να μεταλαβαίνεις Χριστούγεννα – Λαμπρή; Ν΄ ανάβεις το καντήλι το Σάββατο βραδύ;» «Για να το πω της μάνας μου, να δούμε τι θα πει». «Μάνα Ρωμιός μου είπε να γίνω Χριστιανή, να λούζομαι Σαββάτο, ν΄ αλλάζω Κυριακή και να μεταλαβαίνω Χριστούγεννα – Λαμπρή». «Καλλιό ΄χω να σε κόψει του Τούρκου το σπαθί παρά το λόγο που ΄πες, να γίνεις Χριστιανή. Εσύ ΄σαι βραιοπούλα, δεν είσαι Χριστιανή να λούζεσαι Σαββάτο, ν΄ αλλάζεις Κυριακή και να μεταλαβαίνεις Χριστούγεννα – Λαμπρή, ν΄ ανάβεις το καντήλι το Σάββατο βραδύ». «Έλα Ρωμιέ μου, πάρε με κι η μάνα μου δεν θέλει, να σμίξουμε εμείς τα δυο και να γενούμε ταίρι. Μα να μη με περάσεις από τα κασαπιά, να μη με δουν τ΄ αδέλφια μου και πιάσετε καυγά. Και να μη με περάσεις απ΄ την Εβραϊκή, να μη με δει η μάνα μου και μου καταραστεί. Μόνο να με περάσεις απ΄ την Αγιά Σοφιά, και βγάλε τ΄ όνομα μου κυρά Αναστασιά» |